Η παρουσία των TeacherSonics

Μέτρια εώς κακή χαρακτηρίζεται η παρουσία των TeacherSonics στο 7ο αντικαπνιστικό τουρνουά. Για δεύτερο σερί τουρνουά η ομάδα αδυνατεί να ξεπεράσει το σκόπελο του προημιτελικού και να βρεθεί στις μάχες των μεταλλίων. Κι αν πέρυσι το εμπόδιο των τροπαιούχων L.A.B.F. ήταν φυσιολογικό να φάνταζε ανυπέρβλητο σε καμιά περίπτωση δεν ίσχυε το ίδιο φέτος με την ομάδα του Πήγασου. 

Μπορεί πριν το τουρνουά ο πήχυς να είχε τεθεί χαμηλά (http://teachersonics.blogspot.gr/2014/05/blog-post_24.html) η εμφάνιση όμως των περισσότερων ομάδων στους ομίλους άφηνε κάποια νότα αισιοδοξίας. Δυστυχώς όμως διαψευσθήκαμε οικτρά. Η ομάδα εμφάνισε σ' αυτό το τουρνουά μια παθογένεια στην άμυνα κάτι που δεν μας είχε συνηθίσει τα προηγούμενα χρόνια. Δεχόμασταν πολύ εύκολα καλάθια παρουσίαζοντας μια χλιαρή αμυντική διάθεση, με αποκορύφωμα το ματς με τον Πήγασο όπου και δεχθήκαμε 88 πόντους (αρνητικό ρεκόρ). 
Αν ψάξουμε για δικαιολογίες σίγουρα θα βρούμε πολλές τις περισσότερες εκ των οποίων ήδη τις έχουμε αναφέρει: έλλειψη φυσικής κατάστασης, απώλειες Τούση και Μερόκη

πριν την έναρξη του τουρνουά, τραυματισμοί κατά την διάρκεια (Χριστοφορίδης-Μισσελής), κακή διαιτησία κ.α. Αυτά όμως λίγο πολύ ήταν αναμενόμενα και σε καμιά περίπτωση δεν μπορούν να δικαιολογήσουν την έλλειψη προσπάθειας και πάθους στην άμυνα. Κανείς δεν μπορεί να καταλάβει πως η περίφημη άμυνα που λίγο έλειψε να μας δώσει την πρόκριση πέρυσι εναντίων των L.A.B.F. του Δημητρόπουλου και του Γάτσου έγινε σκόνη και θρύψαλα φέτος από τον Κορέλα και τον Ουρτζάνη. Κρίμα πραγματικά γιατί η ευκαιρία ήταν χρυσή και αποκλειστήκαμε από μια ομάδα που σίγουρα ήταν του χεριού μας.

Οι αγώνες

TeacherSonics - Brazil: 49-59 (Όμιλος)
TeacherSonics - Βετεράνοι: 50-35 (Όμιλος)
TeacherSonics - Νέμεσις: 46-76 (Όμιλος)
TeacherSonics - Πήγασος: 75-88 (Προημιτελικός)
TeacherSonics - OtoCars: 61-50 (Κατάταξη)
TeacherSonics - Βετεράνοι: 79-57 (Κατάταξη)

Τρείς νίκες και τρεις ήττες ήταν τα αποτελέσματα των αγώνων μας στο φετινό τουρνουά, απόδοση καλύτερη από την περσινή όπου είχαμε 4 ήττες και 2 νίκες. Αν έχει κάτι καλό να θυμάται η ομάδα μας πέρα από τις νίκες, σίγουρα θα είναι οι 75 πόντοι που πετύχαμε εναντίον του Πήγασου και η πολύ καλή παρουσία μας στα πρώτα 12-13 λεπτά περίπου απέναντι στους πρωταθλητές Νέμεσις. 

Οι πόντοι

Πρώτο βιολί και φέτος ο Ν. Αλιμπάκης με 87 πόντους στους 5 αγώνες που αγωνίστηκε (17,4π. μέσος όρος). Για να επιτευχθούν όμως αυτοί χρειάστηκαν ουκ ολίγες επιθέσεις πολλές εκ των οποίων ήταν βιαστικές και άστοχες. Επίσης οι περισσότεροι ήταν ανούσιοι, όταν τα παιχνίδια είχαν κριθεί, ή απέναντι στους αδύναμους Βετεράνους. Από την άλλη η αμυντική προσφορά του Νίκου ήταν κόλαφος για την ομάδα καθώς ο αντίπαλος του συχνά γινόταν ήρωας επιθετικά. Ήταν φανερό πως ο απροπόνητος φέτος Αλιμπάκης δεν είχε δυνάμεις για να προσφέρει αμυντικά.

MVP της ομάδας ο Β. Τρίπτσης. Εκτός από τους 67 πόντους που τον έχρισαν δεύτερο σκόρερ είχε σημαντική αμυντική προσφορά, πραγματική όαση για την ομάδα μας. Ο "νεαρότερος" παίκτης μας είχε καλή προπονητικά χρονιά κάτι που φάνηκε με την απόδοση του μέσα στο γήπεδο.




Γίγαντας ο εν ενεργεία Γάτσος παρά τα μικροπροβλήματα που αντιμετώπιζε πριν την έναρξη του τουρνουά. Απροσπέλαστος στην άμυνα και αποτελεσματικός στην επίθεση χρίστηκε τρίτος σκόρερ με 47 πόντους παίζοντας μόνο δύο δεκάλεπτα σε κάθε παιχνίδι. Σίγουρα αν έπαιζε σ' όλη την διάρκεια η εικόνα της ομάδας μας θα ήταν διαφορετική.  

47 πόντους και για τον Χρήστου που επανήλθε επιθετικά μετά το "στείρο" περσινό τουρνουά. Χρεώνεται όμως το μεγαλύτερο μερίδιο της ήττας του προημιτελικού καθώς πήρε τις περισσότερες προσπάθειες επιθετικά και τις έχασε.

Η πεντάδα των πρώτων σκόρερ συμπληρώνεται με τον αρχηγό Μισσελή (43π) ο οποίος στάθηκε άτυχος στο φετινό τουρνουά. Από τους λίγους προπονημένους παίκτες μας ταλαιπωρήθηκε από δυνατούς πόνους στο πόδι που τον κράτησαν μακριά από αυτό που μπορούσε να δώσει.

Η μεγαλύτερη απογοήτευση για την ομάδα ήταν ο μόνιμος MVP μας Ι. Μαυρίδης. Πραγματικά αγνώριστος έκανε το χειρότερο τουρνουά του. Όχι μόνο επιθετικά που έμεινε στους 25 πόντους (κάποτε τους έβαζε μόνο σ' ένα παιχνίδι) αλλά και αμυντικά όπου εμφανίστηκε εξαιρετικά ευάλωτος. Την μισή απόδοση να έπιανε σε σχέση με τα προηγούμενα τουρνουά θα βρισκόμασταν τώρα με το μετάλλιο στο στήθος. 

Ευχάριστη έκπληξη το "βουνό" Καρτσώλης. Αν και φέτος δεν συμμετείχε στις προπονήσεις εμφανίστηκε ωριμότερος από ποτέ. Κατέβασε πολλά ριμπάουντ, έδωσε δυνατές μάχες με πάθος, ενώ πέτυχε και ατομικό ρεκόρ πόντων. 

Πτωτική η πορεία του Θ. Τεντζέρη σε σχέση με τα προηγούμενα τουρνουά. Οι 9 μόλις πόντοι δείχνουν ότι έχει χάσει την επαφή με το καλάθι. Στην άμυνα βέβαια έδωσε μεγάλες μάχες κάτι που τον χαρακτήριζε πάντα. 

Έξω από τα νερά του φάνηκε ο πύργος Σιμιτόπουλος στην πρώτη του εμφάνιση σε τουρνουά. Κάθε αρχή και δύσκολη για τον συμπαθή Κώστα. 

Η τελευταία απογοήτευση ήρθε από τον βασικό μας πλειμέικερ Γ. Χριστοφορίδη. Ενώ έκανε μια εκπληκτική αρχή απέναντι στο Brazil, οι μετέπειτα εμφανίσεις του ήταν τραγικές, στερώντας από την ομάδα την ηρεμία στην οργάνωση. 

Δεν μπορούν να κριθούν οι Μπάκος, Τσακίρης και Μποζίνης διότι παίξανε ούτε στα μισά ματς.



Είναι φανερό πως του χρόνου πρέπει κάτι ν' αλλάξει στην ομάδα ώστε να μην συνεχιστεί η κατρακύλα. Πρέπει όλοι από κοινού να βρούμε τι φταίει και να το διορθώσουμε. Ότι και να 'ναι όμως αυτό, σίγουρα ο δρόμος υλοποίησης του περνάει μέσα από το γήπεδο και τις συχνές προπονήσεις. Ραντεβού λοιπόν στο αγαπημένο μας κλειστό του ΕΠΑΛ τον προσεχή Σεπτέμβρη.