ΔΙΟΙΚΗΤΗΡΙΟ - TeacherSonics: 64 - 61
Σ' ένα αμφίρροπο και
συναρπαστικό παιχνίδι που κράτησε αμείωτο το ενδιαφέρον των φιλάθλων, η ομάδα μας λύγισε στο τέλος και απώλεσε το χρυσό κύπελλο στο 5ο Αντικαπνιστικό Τουρνουά 2012.
Έλλειψη "καθαρού μυαλού" στο τελευταίο δεκάλεπτο, βιαστικές επιλογές στην επίθεση αλλά και διαιτησία ήταν οι κύριες αιτίες της ήττας.
ΠΡΩΤΟ ΗΜΙΧΡΟΝΟ
Η ομάδα μας ξεκίνησε με την κλασική πεντάδα των τελευταίων παιχνιδιών: Βιολιντζής, Αλιμπάκης, Τρίπτσης, Τεντζέρης και Μαυρίδης μπήκαν αποφασιμένοι στο παιχνίδι να δημιουργήσουν μία ικανοποιητική διαφορά μέχρι το ημίχρονο, ενόψη και της χρησιμοποίησης από το ΔΙΟΙΚΗΤΗΡΙΟ του εν ενεργεία αθλητή Βάσιου στο δεύτερο ημίχρονο. Δυστυχώς όμως η ομάδα ξεκίνησε άσχημα. Κρύα και χλωμή έδειξε να μην πατάει καλά στο γήπεδο. Από τα επιθετικά της όπλα ο μεν Τρίπτσης αναλώθηκε στ' αμυντικά του καθήκοντα πάνω στον top scorer του ΔΙΟΙΚΗΤΗΡΙΟΥ Λ. Ιορδανίδη (25π περίπου μ.ο. μέχρι τότε στο τουρνουά) ο δε Αλιμπάκης είχε να αντιμετωπίσει την άμυνα - καράτε του Παπαλαζάρου ο οποίος με την ανοχή της διαιτησίας κατάφερε να τον περιορίσει.
Και σαν να μην έφτανε ο επιθετικός λήθαργος των παικτών μας η ομάδα βρήκε μπροστά της και έναν απρόσμενο εχθρό. Τον ανεκδιήγητο "διαιτητή" Γ. Κορδάλη ο οποίος βγήκε από την ναφθαλίνη την τελευταία μέρα του τουρνουά με έναν και μόνο σκοπό: να αποτελέσει τον 6ο παίκτη της ομάδας του ΔΙΟΙΚΗΤΗΡΙΟΥ όσο θα έλειπε ο Βάσιος στο πρώτο ημίχρονο. Δυστυχώς όμως γι' αυτόν όσο κακός είναι εν γένει σαν "διαιτητής" τόσο κακός ήταν και στον νέο του ρόλο. Γιατί όταν πρέπει να επιτελέσεις έναν τέτοιο ρόλο πρέπει να το κάνεις κρυφά, "χειρουργικά" όπως λέμε στην αργκώ γλώσσα του αθλητισμού. Ο εν λόγω όμως "κύριος" δεν είχε κανέναν ενδοιασμό. Φανερά και απροκάλυπτα τελείωσε το ημίχρονο με όλα τα σφυρίγματα του υπέρ του ΔΙΟΙΚΗΤΗΡΙΟΥ σκορπίζοντας τον εκνευρισμό στην ομάδα μας. Ευτυχώς που υπήρχε στο γήπεδο και ο άλλος διαιτητής Μελανίδης, "κόσμημα" πραγματικό εδώ και χρόνια για το τουρνουά και εξισορρόπησε κάπως την κατάσταση.
Με αυτά τα δεδομένα λοιπόν το ΔΙΟΙΚΗΤΗΡΙΟ ξάφνιασε την ομάδα μας και προηγήθηκε με 7 - 0 αρχικά και 10 - 2 στην συνέχεια. Το απαραίτητο τάϊμ - άουτ αποδείχθηκε ευεργητικό για την ομάδα μας. Παίζοντας
πιο πιεστικά στην άμυνα και
γρήγορα στον αιφνιδιασμό η διαφορά εξανεμίστηκε γρήγορα και πήραμε αμέσως κεφάλι στο σκορ με 12-11. Το
δεκάλεπτο έλειξε ισόπαλο 15-15 με τους παίκτες του ΔΙΟΙΚΗΤΗΡΙΟΥ να δείχνουν κουρασμένοι και χωρίς επιθετικές λύσεις. Ο Λ. Ιορδανίδης εγκλωβίστηκε από την καλή άμυνα των Τρίπτση - Χρήστου και χωρίς άλλη επιθετική εναλλακτική λύση πάλευαν μόνο στην άμυνα.
Στο δεύτερο δεκάλεπτο η ομάδα μας μπηκε φουριόζα. Με τους ψηλούς της να "στήνουν τοίχο" στην άμυνα και τους Αλιμπάκη, Τρίπτση και Μαυρίδη να βγάζουν εύκολα καλάθια στον αιφνιδιασμό άρχισε να χτίζει την πολυπόθητη διαφορά. Και ενώ όλα έδειχναν ότι θα ξέφευγε στο σκορ κάποιες επιπολαιότητες στην επίθεση σε συνάρτηση με τα συνεχή φαλτσοσφυρίγματα του Κορδάλη κράτησαν το ΔΙΟΙΗΚΗΤΗΡΙΟ "μέσα" στο παιχνίδι κλείνοντας το ημίχρονο με 7 μόνο πόντους διαφορά υπέρ της ομάδας μας 33 - 26.
ΔΕΥΤΕΡΟ ΗΜΙΧΡΟΝΟ
Όπως ήταν αναμενόμενο το ΔΙΟΙΚΗΤΗΡΙΟ χρησιμοποίησε τον εν ενεργεία παίκτη του και ξεκίνησε το δεύτερο ημίχρονο με τον Αν. Βάσιο στην αρχική του πεντάδα. Η ομάδα μας όμως ήταν καλά διαβασμένη. Δεν αναλώθηκε στο πως θα σταματήσει την "βεντέτα" των αντιπάλων και συνέχισε το man-to-man της όπως και στο πρώτο ημίχρονο. Και εν μέρει τα κατάφερε. Στις οργανωμένες επιθέσεις του ΔΙΟΙΚΗΤΗΡΙΟΥ δεν αντιμετώπισε κανένα πρόβλημα, με τον Βάσιο να ξεφεύγει μεν από τον προσωπικό του αντίπαλο, αλλά να πέφτει στην συνέχεια στο "δάσος με τα χέρια" των Μαυρίδη - Τεντζέρη - Τρίπτση και να αστοχεί. Ο μόνος τρόπος που την απειλούσε ουσιαστικά ήταν στον αιφνιδιασμό, όταν έβρισκε χώρο να τρέξει όπου πραγματικά ήταν ασταμάτητος και φανέρωσε τις μεγάλες πτυχές του ταλέντου του. Αυτό όμως δεν έφτανε για να μας φτάσει στο σκορ. Η ομάδα παίζοντας παθιασμένα και ρολάροντας όλους τους παίκτες του πάγκου, προηγήθηκε μέχρι και δέκα πόντους 37-27 για να κλείσει το τρίτο δεκάλεπτο με 46 - 41 δείχνοντας ότι μπορεί ν' αντέξει. Σ' αυτό το δεκάλεπτο πήρε πόντους από τον πολύ καλό Χριστοφορίδη, από την άλλη όμως φορτώθηκε με πολλά φάουλ ειδικά στους ψηλούς. Φάουλ τα οποία εδινε με περισσή ευκολία ο "κύριος" Κορδάλης στο ΔΙΟΙΗΚΗΤΗΡΙΟ ενώ την ίδια στιγμή στις ίδιες ακριβώς φάσεις για εμάς "έκλεινε" τα μάτια του.
Στο τέταρτο δεκάλεπτο με καλάθι του Αλιμπάκη γράφουμε το 48-41 και εκεί η ομάδα μας παθαίνει
επιθετικό black-out. Ο δε Βάσιος είχε πλέον "αφηνιάσει". Μην βρίσκοντας διαδρόμους σε οργανωμένη άμυνα επιχειρούσε αιφνιδιασμό σε κάθε περίπτωση ακόμα και
ένας εναντίον πέντε. Σε πολλές όμως φάσεις, εκτός από το αδιαμφισβήτητο ταλέντο του, επιστράτευε και
σκληράδα. Σ' ένα τρομερά γρήγορο τέμπο όπου το ένα χέρι του κατέβαζε μαεστρικά την μπάλα και το άλλο έσπρωχνε τους παίκτες μας,
τα όρια ανάμεσα σε αμυντικό ή επιθετικό φάουλ είχαν γίνει δυσδιάκριτα για όλους. Όχι όμως και για τον "διαιτητή"-φίλο και παλιό συμπαίκτη του Κορδάλη ο οποίος τον έστειλε να ευστοχήσει σε 12 βολές φορτώνοντας την ομάδα μας με πληθώρα φάουλ. Την ίδια στιγμή οι αμυντικοί του ΔΙΟΙΗΚΗΤΗΡΙΟΥ ξάπλωναν κυριολεκτικά και μεταφορικά τον Αλιμπάκη στο παρκε. Εγκληματικό φάουλ με χτύπημα-καρατιά στον θώρακα, σωριάζει τον top-scorer μας κάτω και όλοι παγώνουν. Η
αναγκαστική έξοδος του στον πάγκο, σε συνδυασμό με τα 4 φάουλ των Τρίπτση - Τεντζέρη και την κούραση του Μαυρίδη αφήνουν
άσφαιρη την ομάδα μας για πολλά λεπτά με το σκορ να γυρίζει σε 48-52 αρχικά και 52-59 στην συνέχεια.
Σε εκείνο το σημείο, με το καμπανάκι της ήττας να δονείται έντονα, η ομάδα μας κάνει την
ύστατη προσπάθεια και με δύο γρήγορα καλάθια των Μαυρίδη-Βιολιτζή μειώνει σε 56-59 και ξαναμπαίνει στο παιχνίδι, δύο περίπου λεπτά πριν την λήξη του τελικού. Εκεί όμως
χάνει το καθαρό της μυαλό. Παρασυρόμενη από το πάθος της, περισσότερο πάει να πάρει το παιχνίδι
με την καρδιά παρά με το μυαλό. Βιαστική χαμένη επίθεση του Βιολιντζή και βήματα στην επόμενη φάση αναγκάζουν την ομάδα μας να κυνηγάει τον χρόνο. Υποπίπτουμε σε αναγκαστικό φάουλ για να σταματήσει το χρονόμετρο και τότε γίνεται
η πλέον αμφισβητούμενη φάση του αγώνα. Ο Σημάδης ευστοχεί στην πρώτη βολή κάνοντας το 60-56 και χάνει την δεύτερη. Οι ψηλοί μας όμως χάνουν το ριμπάουντ, η μπάλα φτάνει στους αντιπάλους και ο Τεντζέρης στην προσπάθεια του να σταματήσει το χρόνο κάνει σκληρό φάουλ. Και τότε προς έκπληξη όλων ο διαιτητής Μελανίδης
σφυρίζει αντιαθλητικό(!!!) βάζοντας ταφόπλακα στα όνειρα της ομάδας μας. Ήταν όντως ένα δυνατό φάουλ αλλά σε κανέναν αγώνα, οποιουδήποτε επιπέδου, δεν δίνεται σε εκείνο το σημείο αντιαθλητικό.
Να ξεκαθαρίσουμε όμως κάτι. Σε καμιά περίπτωση δεν προσάπτουμε δόλο στον κορυφαίο διαιτητή του τουρνουά. Για εμάς
ήταν ένα λάθος ανθρώπινο αυτά που κάθε διαιτητής έχει το δικαίωμα να κάνει. Για την ιστορία και μόνο, σαν "απόδειξη του λάθους του" θα του επισημάνουμε το εξής. Αυτό το φάουλ
ΔΕΝ το έδωσε αντιαθλητικό ο Κορδάλης. Αυτό και μόνο τα λέει όλα. Έτσι το σκορ με τις δύο εύστοχες βολές του Ιορδανίδη έγινε 56-62 ελάχιστα δευτερόλεπτα πριν την λήξη. Ο Μαυρίδης με γρήγορο σουτ μείωσε 58-62 για να απαντήσει όμως ο Σημάδης με νέο καλάθι σε 58-64. Το τρίποντο του Αλιμπάκη σε σχεδόν νεκρό χρόνο έγραψε το τελικό 61-64.
ΚΡΙΤΙΚΗ
Κορυφαίος παίκτης για την ομάδα μας ο Γ. Μαυρίδης. Πύργος πραγματικός στην άμυνα αναχαίτισε σχεδόν όλες τις επιθέσεις των αντιπάλων κάτω από το καλάθι μας καθώς και τις διεισδύσεις του Βάσιου. Στην δε επίθεση έκανε το καλύτερο παιχνίδι του στο τουρνουά
σημειώνοντας 21 πόντους. Στην κούραση όμως που τον κατέβαλε ήρθαν να προστεθούν και κανα δυο
ύπουλα χτυπήματα του Βάσιου εκτός φάσης σε διεκδικήσεις, τα οποία φυσικά έμειναν ατιμώρητα κάνοντας διστακτικό τον παίκτη μας στις κινήσεις του.
Στηλοβάτης στην επίθεση για άλλη μια φορά ο Αλιμπάκης, αρχικά εκνευρίστηκε από την σκληρή άμυνα του Παπαλαζάρου, στην συνέχεια όμως βρήκε το δρόμο για το καλάθι πετυχαίνοντας συνολικά 24 πόντους με 3 τρίποντα. Δυστυχώς όμως η καρατιά που δέχτηκε στο τελευταίο δεκάλεπτο, αφαίρεσε όλες τις δυνάμεις του στις τελευταίες κρίσιμες φάσεις.
Γίγαντας για άλλη μια φορά στην άμυνα ο Τεντζέρης ακομα αναρρωτιέται πότε έφτασε τα 4 φάουλ. Η "παιδική χαρά" που βρέθηκε στην γραμματεία το βράδυ του τελικού ελέγχεται για το λάθος αυτό.
Ο Τρίπτσης αυτήν την φορά βοήθησε μόνο αμυντικά. Είχε αναλάβει την "εξολόθρευση" του πρώτου σκόρερ του τουρνουά Ιορδανίδη και τα κατάφερε. Αυτό όμως του αφαίρεσε δυνάμεις από την επίθεση όπου για πρώτη φορά στο τουρνουά δεν βοήθησε την ομάδα του (8 πόντοι).
Πάρα πολύ καλός ο Χριστοφορίδης. Έδωσε πνοή στο τρίτο δεκάλεπτο με την πολύ καλή οργάνωση του παιχνιδιού και τους πόντους που πέτυχε.
Μέγα σφάλμα για την ομάδα μας που δεν τον εμπιστεύθηκε στο τελευταίο δεκάλεπτο.
Άποντος έμεινε ο αρχηγός μας Μ. Μισσελής παρά το ότι επιχείρησε τρίποντα υπό καλές προϋποθέσεις. Αν έμπαινε έστω και ένα από αυτά το παιχνίδι θα είχε διαφορετική εξέλιξη.
Μέτριο παιχνίδι για τον Ανδρέα Τούση. Ειδικά στην επίθεση χρεώνεται με ένα - δυο άσχημες προσπάθειες που "έκοψαν τα πόδια" της ομάδας μας.
Στα γνωστά αμυντικά τους στάνταρντ κυμάνθηκαν οι άλλοι δύο ψηλοί της ομάδας Μπάκος και Καρτσώλης. Δώσαν μάχες κάτω από τα καλάθια, δεν βοήθησαν όμως καθόλου στην επίθεση.
Μεγάλη αμυντική προσφορά από τον Χρήστου στο διάστημα που χρησιμοποιήθηκε με λάθη όμως στην επίθεση.
Τέλος ο Μποζίνης βοήθησε κυρίως στο οργανωτικό κομμάτι στα λίγα λεπτά συμμετοχής του.
Αφήσαμε για τελευταίο τον Βιολιντζή. Με την μεγάλη του αμυντική προσφορά και το γρήγορο παιχνίδι κατάφερε να μας ξαναβάλει στην διεκδίκηση της νίκης, μειώνοντας σε 59-56. Δυστυχώς όμως η κούραση και ο εκνευρισμός του από την διαιτητική προστασία του προσωπικού του αντιπάλου Βάσιου, θόλωσαν το μυαλό του και έχασε δύο συνεχόμενες κρίσιμες επιθέσεις όπου η ομάδα μπορούσε να παίξει κοντρόλ επίθεση.
ΔΙΟΙΚΗΤΗΡΙΟ
Θα ήταν αδικία να αναφέρουμε μόνο τον Βάσιο στους διακριθέντες του ΔΙΟΙΚΗΤΗΡΙΟΥ. Απλά η
καταλυτική του παρουσία σκεπάζει πολλές φορές την απόδοση των υπολοίπων.
Δεν θα προβούμε σε κριτική της απόδοσης του, γιατί είναι αυτονόητο πως
ο μοναδικός εν ενεργεία παίκτης του τελικού ήταν και ο καλύτερος παίκτης του αγώνα. Έτσι, μετά από προσπάθειες πολλών ετών, μπήκε και αυτός στο
πάνθεον των εν ενεργεία παικτών που κατάφεραν να σηκώσουν την κούπα ενός ερασιτεχνικού τουρνουά απέναντι σε παλαίμαχους αθλητές. Ας ελπίσουμε μόνο να
ΚΛΕΙΣΕΙ ΕΔΩ αυτός ο "κύκλος των ματαιόδοξων" και να έχουμε
ένα "καθαρό" τουρνουά το 2013. Γιατί πρέπει να γνωρίζει ο κος Βάσιος πως μπορεί να έφερε το κύπελλο στην ομάδα του
αφαίρεσε όμως τη δόξα από τους καθ' όλα αξιόμαχους συμπαίκτες του.
Καλύτερος παίκτης λοιπόν του ΔΙΟΙΚΗΤΗΡΙΟΥ ο Παπαλαζάρου. Όχι μόνο γιατί περιόρισε με την σκληρή του άμυνα τον Αλιμπάκη, όχι μόνο γιατί έγραψε χιλιόμετρα τρεξίματος, αλλά γιατί ήταν πανταχού παρών σε όλες τις διεκδικήσεις και κέρδισε επιθετικά ριμπάουντ που πραγματικά "πόνεσαν" την ομάδα μας. Σούπερ και το "βουνό" της ομάδας Ιωάννου. Έδωσε μάχες με τους ψηλούς μας και περιόρισε την επικράτηση μας κάτω από τα καλάθια. Ο Τουρλάκης βοήθησε επιθετικά στο πρώτο ημίχρονο ενώ ο Σημάδης έδωσε την χαριστική βολή στην ομάδα μας στο τελευταίο δεκάλεπτο. Ο Ιορδανίδης έμεινε στους 12 πόντους με χαμηλά πάντως ποσοστά, ενώ ο Βυζοβίτης με την ευστοχία του στις βολές "σκότωσε" την τελευταία μας ελπίδα. Θετικοί όλοι οι υπόλοιποι παίκτες των νικητών στο αμυντικό κυρίως κομμάτι.
ΤΑ ΑΙΤΙΑ ΤΗΣ ΗΤΤΑΣ
Ίσως κάποιος διαβάζοντας τα παραπάνω να θεωρήσει ότι αποδίδουμε την ήττα στον "διαιτητή" Κορδάλη. Σίγουρα έχει ένα πολύ μεγάλο ποσοστό ευθύνης για την εικόνα του παιχνιδιού αλλά η ομάδα μας έχασε και για άλλους λόγους:
1) Έλλειψη συγκέντρωσης στο τελευταίο δεκάλεπτο. Έπρεπε να χρησιμοποιηθεί περισσότερο ο κλασικός πλειμέικερ της ομάδας Χριστοφορίδης, ίσως και ο Χρήστου, για να πάρει ανάσες ο Βιολιντζής και να παίξουμε πιο ήρεμα. Το περίφημο rotation που μας έφτασε στον τελικό, σ' αυτό το σημείο δεν δούλεψε καλά για την ομάδα μας. Το "όνομα" των πιο καλών παικτών και ο "φόβος της εμπιστοσύνης" στον πάγκο κόστισε στην ομάδα μας, με αποτέλεσμα να εμφανιστεί κουρασμένη και βιαστική στο τελευταίο πεντάλεπτο.
2) Εγκλωβισμός των επιθετικών ατού. Στερήθηκε η ομάδα μας τους πολύτιμους πόντους του Τρίπτση που έμεινε στους 8, του Βιολιντζή (2π) και του Μισσελή που τελείωσε άποντος τον τελικό.
3) Δεν παίξαμε περισσότερο κάτω από το καλάθι με τους ψηλούς. Μπορεί ο Μαυρίδης να σημείωσε 21 πόντους είχε όμως να δώσει κι άλλους. Η ομάδα δεν έδειξε την κατάλληλη υπομονή στο τελευταίο δεκάλεπτο να του περάσει την μπάλα κοντά στο καλάθι. Και οι άλλοι όμως ψηλοί (Καρτσώλης, Τούσης, Τεντζέρης, Μπάκος) μην έχοντας κάποιον ψηλό-φόβητρο κάτω από τα καλάθια έμειναν άποντοι.
4) Αφήσαμε τελευταία την διαιτησία του "λίγου" Κορδάλη που έπαιξε και αυτή το ρόλο της ως ένα βαθμό. Κράτησε το ΔΙΟΙΚΗΤΗΡΙΟ κοντά στο σκορ στο πρώτο ημίχρονο,
σφυρίζοντας εύκολα τις γνωστές παραβάσεις αυτών που "ψάχνουν" να βοηθήσουν μια ομάδα, δηλ. βήματα, μεταφορές, 3 δευτ., 8 δευτ., επιθετικά φάουλ κλπ.
Στο δε δεύτερο ημίχρονο που μπήκε ο "παλιόφιλος" Βάσιος το μόνο που του έλειπε ήταν η μαύρη φανέλα του ΔΙΟΙΗΤΗΡΙΟΥ για να παίξουν συμπαίκτες όπως τον παλιό καιρό στον ΓΑΣ Έδεσσας. Ευτυχώς όμως αυτός ο "νάνος" της διαιτησίας είχε για παρτενέρ έναν "γίγαντα", τον κ. Μελανίδη που κράτησε τις ισορροπίες και έδωσε την ευκαιρία στην ομάδα μας να διεκδικήσει μέχρι τέλους το παιχνίδι. Και η αλήθεια είναι ότι είχαμε την ευκαιρία να το κερδίσουμε και την απωλέσαμε μόνοι μας. Σε καμιά περίπτωση δεν θα σταθούμε στην διαιτησία του "λίγου" για να δικαιολογήσουμε την ήττα μας. Η ομάδα όφειλε να κερδίσει και παρά την βοήθεια του. Δεν το έκανε γιατί έβγαλε τα μάτια μόνη της για τους 3 λόγους που προαναφέραμε. Αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι δεν θα στηλιτεύσουμε την απαράδεκτη διαιτησία του καθώς και την επιστράτευση του την τελευταία στιγμή. Δεν είχε ούτε την ευθιξία να αυτοεξαιρεθεί καθώς όλοι γνωρίζουν ότι υπήρξε συμπαίκτης του Βάσιου και πολύ καλός του φίλος. Χωρίς ούτε έναν αγώνα στο τουρνουά εμφανίστηκε ξαφνικά στον τελικό (άραγε ποιός τον κάλεσε; Το ΟΡΑΜΑ πάντως "νίπτει τας χείρας του") και προσπάθησε να τσιτώσει τα νεύρα μας στην διάρκεια του αγώνα. Ευτυχώς που το ήθος της ομάδας μας είναι ανυπέρβλητο και δεν προβήκαμε σε καμία διαμαρτυρία εναντίον του κατά την διάρκεια του παιχνιδιού, προστατεύοντας το κύρος του τελικού όπως είχαμε υποσχεθεί όλοι οι παίκτες πριν τον αγώνα.
ΠΟΝΤΟΙ
ΔΙΟΙΚΗΤΗΡΙΟ: Τουρλάκης 6, Ιωάννου 5, Παπαλαζάρου 2, Ιορδανίδης 12, Βάτσης 2, Σημάδης 7, Βυζοβίτης 5, Βάσιος 25
TeacherSonics: Χρήστου 2, Τρίπτσης 8, Χριστοφορίδης 4, Βιολιντζής 2, Αλιμπάκης 24, Μαυρίδης 21
ΔΕΚΑΛΕΠΤΑ
ΔΙΟΙΚΗΤΗΡΙΟ - TeacherSonics: 15-15, 26-33, 41-46, 64-61
ΣΤΑΤΙΣΤΙΚΑ ΑΞΙΟΠΕΡΙΕΡΓΑ
- Ο μοναδικός ψηλός του ΔΙΟΙΚΗΤΗΡΙΟΥ Ιωάννου που χρησιμοποιήθηκε στο μεγαλύτερο μέρος του αγώνα τελείωσε με μόλις ένα φάουλ.
- Ο Βάσιος εμφανίζεται στο φύλλο αγώνος με 4 φάουλ. Άραγε θυμάται κανένας
που είδε το παιχνίδι να σφυρίζουν οι διαιτητές 4 φάουλ στον Βάσιο;;;
- Το ΔΙΟΙΚΗΤΗΡΙΟ πέτυχε τους 20 από τους 38 πόντους του δευτέρου ημιχρόνου με βολές (!!!) όταν στο ίδιο χρονικό διάστημα η ομάδα μας πέτυχε μόνο 4. Ο δε Βάσιος μόνος του ευστόχησε σε 12 βολές από τις 13 που εκτέλεσε.
- Η "παιδική χαρά" της γραμματείας ειδοποίησε στο τελευταίο δεκάλεπτο την ομάδα μας ότι έχει δικαίωμα βολών στο επόμενο φάουλ των αντιπάλων, για να το πάρει όμως πίσω όταν έγινε αυτό το φάουλ.
ΦΥΛΛΟ ΑΓΩΝΟΣ
DOWNLOAD
Φωτογραφίες σε αρχείο RAR (500 MB)
(Οδηγίες: Αφού κατεβάσετε σαν free user του Rapidshare όλα τα parts αποσυμπιέστε το πρώτο και αυτόματα θα αποσυμπιεστούν-ενωθούν και τα άλλα)
