Ο "MonTsitsi" έκανε το θαύμα του

Βάσιος Αναστάσιος (γνωστός και ως MonTsiTsi στο blog μας)

Το τρομερό παιδί του Εδεσσαϊκού μπάσκετ οδήγησε την ομάδα του ΔΙΟΙΚΗΤΗΡΙΟΥ στην πιο μεγάλη νίκη της σε τουρνουά. Μαζί με τους αξιόμαχους συμπαίκτες του έριξε στο "καναβάτσο" τους NEMESIS επικρατώντας στο τέλος με 58 - 56 στον ωραιότερο αγώνα του τουρνουά. Ένας αγώνας που τα είχε όλα. Ένταση, πάθος, ωραίο μπάσκετ, ανατροπή και αγωνιώδες τέλος. 

Το πρώτο ημίχρονο άνηκε στους NEMESIS. Με καλά ποσοστά ευστοχίας και το δίδυμο Βεκόπουλου Μ. - Στόϊου να δεσπόζει κάτω από τα καλάθια οι NEMESIS πήραν από την αρχή κεφάλι στο σκορ ακόμα και με 10 πόντους. Ο "ξανανιωμένος" Ροδοβίτης για δεύτερη συνεχόμενη φορά έβλεπε το καλάθι σαν βαρέλι και έτσι οι NEMESIS έκλεισαν το ημίχρονο με 7 πόντους διαφορά. Ήδη όμως είχαν εμφανιστεί τα πρώτα σύννεφα για αυτούς στον ορίζοντα. Φόρτωμα με φάουλ σε βασικούς παίκτες, κούραση και ελάχιστη βοήθεια από τον πάγκο, ήταν στοιχεία που έδειχναν ότι το παιχνίδι μπορεί και να γυρνούσε.

Και μετά ήρθε ο Βάσιος... Με την γνωστή του ορμητικότητα και το μάτι του να γυαλίζει συνεχώς έφερε το παιχνίδι στον πόντο. Εδώ όμως πρέπει να κάνουμε ειδική αναφορά και στην φοβερή μαχητικότητα των συμπαικτών του. Ίσως οι καλύτεροι ρολίστες μέχρι στιγμής στο τουρνουά. Με συνεχές τρέξιμο και παληκαρίσια άμυνα λύγισαν τα ατού των NEMESIS οι οποίοι δείξαν πολύ κουρασμένοι και χωρίς λύσεις από τον πάγκο. 

Οι τελευταίες φάσεις δεν ήταν για καρδιακούς. Με αμφιλεγόμενο φάουλ και δυο βολές ο Βάσιος κάνει το 58 - 55 και μένουν 10 δευτερόλεπτα. Ο Ι. Βεκόπουλος κερδίζει πολύ έξυπνα φάουλ σε σουτ τριών πόντων αλλά ευστοχεί μόνο στην μία βολή και το παιχνίδι λήγει με 58 - 56. Οι επόμενες στιγμές βρίσκουν όλο το γήπεδο να χειροκροτεί τον πεισματάρη αυτόν παίκτη που ήθελε όσο τίποτε άλλο την νίκη. (Άντε μπας και ηρεμήσει λίγο τώρα γιατί μετά την υπόθεση της Αστυνομίας είχε γίνει πολύ γκρινιάρης). Πάντως δείχνει ότι είναι ώριμος όσο ποτέ άλλοτε να οδηγήσει το ΔΙΟΙΚΗΤΗΡΙΟ στην κατάκτηση του τουρνουά. Και η αλήθεια είναι ότι το αξίζει. Εμείς, αν και πιθανοί αντίπαλοι του, του ευχόμαστε καλή επιτυχία στην συνέχεια.

NEMESIS

Αν μου ζητούσε καποιος να στοιχηματίσω πριν τα προημιτελικά σε μια ομάδα για την κατάκτηση του τουρνουά θα πρότεινα με την μία τους NEMESIS. Τελικά όμως έπεσα έξω όπως και πολλοί άλλοι φαντάζομαι. 

Φέτος όλα έδειχναν ότι θα επανέρθουν στις επιτυχίες. Διατηρώντας τον πολύ καλό περσινό κορμό και προσθέτοντας έναν καινούριο αξιόλογο ψηλό (Στόϊος) αλλά και την επιστροφή του Μπάμπη Βεκόπουλου ως κανονικού παίκτη, οι οιωνοί ήταν ευοίωνοι. Τελικά όμως, η πτωτική τους πορεία τα τελευταία χρόνια συνεχίστηκε. Μετά την κατάκτηση του τουρνουά το 2009, ήττα στον τελικό το 2010, αποκλεισμός στα ημιτελικά το 2011 και στα προημιτελικά φέτος. 

Σήμερα η έλλειψη πάγκου ήταν κάτι παραπάνω από εμφανής. Ο τραυματισμός του Ταουσάνη ήρθε να περιορίσει ακόμα περισσότερο τις επιλογές. Έγιναν όμως και λάθη. Ο ζεστός και αποτελεσματικός Ροδοβίτης του πρώτου ημιχρόνου χρησιμοποιήθηκε ελάχιστα στο δεύτερο. Το ίδιο και ο Παπαντώνης ο οποίος σε καμιά περίπτωση δεν ήταν χειρότερος από τους ρολίστες του ΔΙΟΙΚΗΤΗΡΙΟΥ για να μένει συνεχώς στον πάγκο. Έτσι το βάρος έπεσε σε 5-6 παίκτες οι οποίοι έμειναν από δυνάμεις και στο τέλος η μπάλα έμπαινε στο διχτάκι μόνο από τον πιο ξεκούραστο Ι. Βεκόπουλο.  Ένας κούκος όμως δεν φέρνει την άνοιξη.

 

Στα αξιοσημείωτα του αγώνα η κόντρα των αδελφών Ιορδανίδη, Λάμπη από το ΔΙΟΙΗΤΗΤΗΡΙΟ και Κώστα από τους NEMESIS. Μάλιστα ο Κώστας μάρκαρε με μεγάλη επιτυχία για ένα διάστημα τον αδελφό του. Στο τέλος όμως γέλασε ο Λάμπης. Καλά ξεμπερδέματρα στο σπίτι παιδιά !!!

Συγχαρητήρια σε όλους τους παίκτες και των δύο ομάδων για τον αγώνα που μας προσέφεραν. Μακάρι να γίνονται περισσότεροι τέτοιοι αγώνες στο τουρνουά.