Τετάρτη 21 Μαΐου 2014

Η τιμωρία του Τσακίρη

Το 'χουμε δει να συμβαίνει σε πολύ μεγάλους αθλητές, παγκοσμίου βεληνεκούς. Έχουμε δει να το παθαίνουν στο παρελθόν ονόματα όπως των βραζιλιάνων Ρονάλντο και Ροναλντίνιο και τώρα ήδη διακρίνονται τα πρώτα σημάδια στον καλύτερο ποδοσφαιριστή της εποχής μας, τον Αργεντίνο άσο Μέσι. Μόλις γίνεται η απογείωση της φήμης ενός παίκτη και γεμίσουν οι τσέπες του παράδες, έρχεται η επικίνδυνη χαλάρωση, η κακή ζωή, η απροπονησιά και τελικά η αποκαθήλωση του ειδώλου. Και μπορεί οι τσέπες του αγαπημένου μας φίλου και συμπαίκτη Τσακίρη να μην γέμισαν με χρήματα,
σίγουρα όμως η δόξα που γνώρισε μετά το περσινό του επίτευγμα στο τουρνουά ήταν μεγαλειώδης και ονειρική. Όλοι θα θυμάστε το τρελό πανηγύρι που στήθηκε,


όταν ο εν λόγω συμπαίκτης  μας, η προσωποποίηση του πείσματος και της συνεχούς προσπάθειας, πέτυχε μετά από 5 χρόνια επίμονων προσπαθειών, τον πρώτο του πόντο σε τουρνουά. Ήταν τόσο σημαντικό το γεγονός που μάλιστα βραβεύθηκε με μετάλλιο στο τέλος από τους διοργανωτές.

Δυστυχώς όμως η συνέχεια ήταν αποκαρδιωτική. Είτε το πιστεύεται, είτε όχι, αυτή του η προσπάθεια ήταν και η τελευταία επαφή που είχε με την πορτοκαλί μπάλα. Επαναπαυμένος στις δάφνες της επιτυχίας, χαλάρωσε, απείχε προκλητικά από κάθε είδους επαφή με το μπάσκετ, την ίδια μάλιστα στιγμή που ξόδευε ενέργεια και χρόνο σε μοντέρνες γυμναστικές τύπου Cross Fit. 
Αποτέλεσμα όλων αυτών, να 'μαστε στην δυσάρεστη τώρα θέση να αποφασίζουμε από κοινού σαν ομάδα, την παραδειγματική του τιμωρία. Οι προτάσεις πέσανε βροχή. Δύο όμως είναι οι επικρατέστερες. 
1. Η χαλαρή: τιμωρία στην εξέδρα για τις δύο πρώτες αγωνιστικές, ή 
2. Η σκληρή: υποχρεωτική μεταγραφή στους Βετεράνους για φέτος, με σκοπό την ομαλή επιστροφή του στους μπασκετικούς χώρους. 

Το "μπαλάκι" λοιπόν στους παίκτες των Teachersonics, να αποφασίσουν ώριμα και συνετά για την τύχη του συμπαίκτή τους. 

1 σχόλιο: